Doorgaan naar hoofdcontent

Valentijnsdag: de dag van de liefde

We kennen natuurlijk allemaal Valentijnsdag, en velen van ons vieren het ook. Maar waarom heet 14 februari eigenlijk ‘Valentijnsdag’ en hoe is dat begonnen? De Echo heeft het uitgezocht!


De naam van de ‘dag van de liefde’ komt van een christelijke priester, die in de derde eeuw na Christus in Rome woonde, Sint Valentijn. Volgens verschillende bronnen was er die tijd een wet waarin stond dat soldaten niet mochten trouwen. Men was bang dat als ze trouwden, ze niet bereid waren om op het slagveld te sterven. Maar Priester Valentijn zou stiekem toch soldaten gehuwd hebben, omdat hij vond dat liefde alles overwint. Toen de Romeinse keizer Claudius II erachter kwam wat Valentijn stiekem deed, liet hij de priester op 14 februari 269 na Chr. executeren. Of dit verhaal klopt is niet zeker, er zijn namelijk meerdere Valentijnen vermoord tijdens de christenvervolgingen in het Romeinse Rijk. 


Volgens andere geruchten komt Valentijnsdag van het verhaal van het Lupercalia feest. Dit feest werd in de Romeinse Oudheid ieder jaar gevierd op 15 februari, om Lupercus te eren, de god van de schaapherders, en ter ere van Lupa, de wolvin die Romulus en Remus (de stichters van Rome) opvoedde. Het feest ging als volgt: jonge mannen renden naakt rond en sloegen vrouwen met riemen. Het lijkt misschien alsof ze de vrouwen pijn deden, maar dat was juist niet zo. Volgens de legende zouden de vrouwen die geslagen werden zwanger worden – en als ze al zwanger waren zou de bevalling goed gaan. In het jaar 494 na Christus werd dit feest door een paus afgeschaft. Daarom bedacht hij dat het feest voortaan Valentijnsdag zou heten. En die dag wordt ook vandaag nog steeds gevierd op 14 februari.

Maar inmiddels is het feest een stuk moderner en hebben bedrijven er commercieel meer profijt van dan wij!

Effi Mounier en Maya Struijff



Reacties